Weer eens ff wat anders!!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
14 November 2011 | Australië, Churchill
Hallo!!
Bedankt voor jullie leuke berichten weer allemaal!!
Uiteraard is het plan anders verlopen dan ik gedacht had. Afgelopen zondag had ik een meningsverschil met Robyn (waar ik verder niet op in ga), dus ik zei tegen Robyn: ‘Het is goed dat je je mening geeft, maar ik denk er anders over.’ Ik ben toen bij Toni (ook een vriendin van Robyn) blijven slapen (niet door het meningsverschil, maar dat was juist de oorzaak ervan). Toen ik op maandag terug kwam om te poetsen, was het poetsen al klaar en werd me medegedeeld dat ze het niet waardeerde dat ik dat tegen haar gezegd heb en dat ze dacht dat het tijd werd dat ik verder zou gaan. Ik heb toen eerlijk gezegd met een groot plezier mijn spullen gepakt, maar heb wel met een zwaar hart afscheid genomen van de Belgen en de honden ;).
Toen ik alles even had laten bezinken dacht ik: ‘Hé, het lijkt wel een deja-vú’. In Blankenberghe van de camping gestuurd worden en nu in Ozzie uit de kroeg/hotel gezet worden. Het moet niet gekker worden :p. Haha…
Ik zal even uitleggen waarom ik het niet erg vond. Vorige keer schreef ik dat ik mijn draai gevonden had. Maar dat was eigenlijk de Licola-draai. Omdat ik nog zo vol zat van die plek, kon me de rest op dat moment niet zo veel meer boeien. Maar omdat ik het idee had, dat ik steeds harder werkte in Boolarra en het voor mijn gevoel steeds minder gewaardeerd werd, vond ik het daar niet meer zo geweldig. De Belgen braken het nog een beetje en zeker ook de bezoekers in de kroeg. Daarnaast kwamen Toni en Peta mij regelmatig opzoeken of kon ik bij hun komen om even afleiding te hebben. De ‘Boolarranaren’ waren constant erg enthousiast en gaven aan dat ik de kroeg wel veranderd had (in goede zin). Dus voor hun wilde ik daar blijven, maar voor het werk eigenlijk niet. Daarnaast heb ik ook besloten om, voordat ik naar Nieuw-Zeeland ga (eind januari), nog drie keer terug naar Licola te gaan om een kamp te doen. Dus ik wilde ook wel in de buurt blijven voor dat. Ik zat dus constant in dubio en kon voor me zelf geen keuze maken, dus had ik maar met tegenzin besloten om te blijven en gewoon met oogkleppen op te gaan werken. Nu is dus de keuze voor mij gemaakt dat ik moet gaan en af en toe kan ik dat heel erg waarderen als iemand anders dat voor mij doet ;).
Ik weet dat ik het goede heb gedaan, dus ik kan er vrede mee hebben. Ik heb erg veel geleerd in de afgelopen periode. Het is alleen jammer als het zo moet eindigen.
Ik heb vandaag met Kerryn uit Warragul gesproken (een van de leidsters die met de gehandicapten op kamp was in Licola) en afgesproken dat ik vanaf morgen tot vrijdag bij haar verblijf en bij hun op de groep mee kan gaan helpen als vrijwilliger. Vrijdag vertrek ik dan opnieuw naar Licola voor het weekend. Dus ik heb er heel wat moois voor terug gekregen!
En maandag kan ik beginnen op een aardappelfarm hier in de buurt om aardappels te sorteren. Ze zeggen dat het zwaar werk is, maar ja we gaan gewoon even doorpezen nu. We zullen nog genoeg dagen krijgen dat we lekker met de voetjes omhoog kunnen zitten. Ik weet nog niet voor hoe lang dat ze daar werk hebben, maar ja dat is een verhaal voor de volgende keer (zoals de Sprookjesboom dan elke keer zegt volgens mij ;)).
De vrouw van die zorgorganisatie waar ik mee in contact was, heeft uiteraard niet meer terug gebeld (ik begin er hier bijna op te rekenen dat dat zo gaat). Maar het had anders toch niet gewerkt, want ik heb niet zo heel veel tijd meer om zo’n baantje te gaan doen.
Het weer wordt langzaam aan meer zomerachtig. Warmer, maar wel regelmatig een flinke regen- en onweersbui. Zo nou zijn jullie weer een beetje up to date.
Tot schrijvens!
Liefs Ellen
Ps. Annie, wat leuk dat je mijn verhalen ook volgt en jij en Richard nog proficiat met het opa en oma-schap!
Moniek, waar passen wij wel tussen? Tussen die oudjes of die heksen?:p
Komkommerfemilie, ik pluk zeker nog steeds elke dag! Mijn tas begint er wel een beetje vol van te raken, dus maar goed dat er niet meer zo heel veel dagen bij komen.
Bedankt voor jullie leuke berichten weer allemaal!!
Uiteraard is het plan anders verlopen dan ik gedacht had. Afgelopen zondag had ik een meningsverschil met Robyn (waar ik verder niet op in ga), dus ik zei tegen Robyn: ‘Het is goed dat je je mening geeft, maar ik denk er anders over.’ Ik ben toen bij Toni (ook een vriendin van Robyn) blijven slapen (niet door het meningsverschil, maar dat was juist de oorzaak ervan). Toen ik op maandag terug kwam om te poetsen, was het poetsen al klaar en werd me medegedeeld dat ze het niet waardeerde dat ik dat tegen haar gezegd heb en dat ze dacht dat het tijd werd dat ik verder zou gaan. Ik heb toen eerlijk gezegd met een groot plezier mijn spullen gepakt, maar heb wel met een zwaar hart afscheid genomen van de Belgen en de honden ;).
Toen ik alles even had laten bezinken dacht ik: ‘Hé, het lijkt wel een deja-vú’. In Blankenberghe van de camping gestuurd worden en nu in Ozzie uit de kroeg/hotel gezet worden. Het moet niet gekker worden :p. Haha…
Ik zal even uitleggen waarom ik het niet erg vond. Vorige keer schreef ik dat ik mijn draai gevonden had. Maar dat was eigenlijk de Licola-draai. Omdat ik nog zo vol zat van die plek, kon me de rest op dat moment niet zo veel meer boeien. Maar omdat ik het idee had, dat ik steeds harder werkte in Boolarra en het voor mijn gevoel steeds minder gewaardeerd werd, vond ik het daar niet meer zo geweldig. De Belgen braken het nog een beetje en zeker ook de bezoekers in de kroeg. Daarnaast kwamen Toni en Peta mij regelmatig opzoeken of kon ik bij hun komen om even afleiding te hebben. De ‘Boolarranaren’ waren constant erg enthousiast en gaven aan dat ik de kroeg wel veranderd had (in goede zin). Dus voor hun wilde ik daar blijven, maar voor het werk eigenlijk niet. Daarnaast heb ik ook besloten om, voordat ik naar Nieuw-Zeeland ga (eind januari), nog drie keer terug naar Licola te gaan om een kamp te doen. Dus ik wilde ook wel in de buurt blijven voor dat. Ik zat dus constant in dubio en kon voor me zelf geen keuze maken, dus had ik maar met tegenzin besloten om te blijven en gewoon met oogkleppen op te gaan werken. Nu is dus de keuze voor mij gemaakt dat ik moet gaan en af en toe kan ik dat heel erg waarderen als iemand anders dat voor mij doet ;).
Ik weet dat ik het goede heb gedaan, dus ik kan er vrede mee hebben. Ik heb erg veel geleerd in de afgelopen periode. Het is alleen jammer als het zo moet eindigen.
Ik heb vandaag met Kerryn uit Warragul gesproken (een van de leidsters die met de gehandicapten op kamp was in Licola) en afgesproken dat ik vanaf morgen tot vrijdag bij haar verblijf en bij hun op de groep mee kan gaan helpen als vrijwilliger. Vrijdag vertrek ik dan opnieuw naar Licola voor het weekend. Dus ik heb er heel wat moois voor terug gekregen!
En maandag kan ik beginnen op een aardappelfarm hier in de buurt om aardappels te sorteren. Ze zeggen dat het zwaar werk is, maar ja we gaan gewoon even doorpezen nu. We zullen nog genoeg dagen krijgen dat we lekker met de voetjes omhoog kunnen zitten. Ik weet nog niet voor hoe lang dat ze daar werk hebben, maar ja dat is een verhaal voor de volgende keer (zoals de Sprookjesboom dan elke keer zegt volgens mij ;)).
De vrouw van die zorgorganisatie waar ik mee in contact was, heeft uiteraard niet meer terug gebeld (ik begin er hier bijna op te rekenen dat dat zo gaat). Maar het had anders toch niet gewerkt, want ik heb niet zo heel veel tijd meer om zo’n baantje te gaan doen.
Het weer wordt langzaam aan meer zomerachtig. Warmer, maar wel regelmatig een flinke regen- en onweersbui. Zo nou zijn jullie weer een beetje up to date.
Tot schrijvens!
Liefs Ellen
Ps. Annie, wat leuk dat je mijn verhalen ook volgt en jij en Richard nog proficiat met het opa en oma-schap!
Moniek, waar passen wij wel tussen? Tussen die oudjes of die heksen?:p
Komkommerfemilie, ik pluk zeker nog steeds elke dag! Mijn tas begint er wel een beetje vol van te raken, dus maar goed dat er niet meer zo heel veel dagen bij komen.
-
14 November 2011 - 07:30
Aafke:
Hey Ellen,
Knap hoor, hoe je zo van het een in het ander rolt. Doe ik je niet na, haha.
Veel plezier met je volgende avontuur!!
Groetjes, Aafke
PS: mis je foto's!! -
14 November 2011 - 07:40
Mawieka:
Hey meid, vervelend dat het zo moet eindigen maar wel positief dat je nu weer verder kunt zoals je gevoel diep van binnen misschien al eerder zei. Kijk s wat je allemaal meegemaakt hebt daar, dat neemt niemand je meer af, en als alles altijd maar gemakkelijk en vanzelf gaat heb je ook maar een saai leven! Heel veel plezier op kamp weer, geweldige foto's! take care! x -
14 November 2011 - 09:18
Moniek:
Mup,
Beide? Ik dacht mier aan het feit det die un sjroef los hije haha!
Oh bin jaloers op ut weer. Ja, al hebbe wea ut heej auk neet slecht huur, man die zon heat get oore gemakt heej. Vandaag veur het ierst wit oppe dake van de koaj.En det te bedinke det we veurig jaor al in de rommel zoote geluif ig. Mer 25 grade moog ut heej bist weare, past allein neet beej de tied van ut jaor, merja die angere temperature van nou (16 grade) eigelijk auk neet. Dus als het dan toch neet past beej ut tied van ut jaor, waarum zitte ze de thermostaat dan neet get hoeger? Tja, des utzelfde alse vreugs, waor motte we det sjruufke aandrije...
liefs, mups -
14 November 2011 - 13:13
Marion:
haa ellen,
fijn desse t nog steeds noa diene zin hees doa! wel grappig desse eigelijk veur 'get angers' noa australie gings, mer nou det der angere dinge op dien paadje kome... asse mer goot geniets, dan makt det niks oet!!
whaha joa, erst vd camping van blankie aaf en nou dit... :)
xx marion -
14 November 2011 - 15:56
Marian Rijksen:
Hoi Ellen,
Ik volg nog al je verslagen, maar waar zit je op dit moment? En waar ligt het aardappelbedrijf waar je gaat werken?
Is dat toevallig van een Nederlandse familie? Ik werk zelf bij aardappelschilbedrijf Bex in Kessel en wij hebben een keer bezoek gehad van een familie Naus (oorspronkelijk uit Roggel) die in Australie een aardappelschilbedrijf had. Zou natuurlijk wel heel toevallig zijn.................. Groetjes en veel succes, Marian Rijksen -
14 November 2011 - 22:06
Lucia:
Ha Ellen,
Jammer dat het zo moest, maar blijf wel je gevoel volgen, dat is vaak het allerbeste;-) Op naar het volgende, veel succes en we kijken er nu al naar uit.
Geniet ze!! -
22 November 2011 - 14:52
Tante Lucy:
Hoi Ellen
Ik vind het knap hoe je overal een uitweg voor vindt.Ga zo door en doe waar jij je goed bij voelt. Heel veel plezier bij de aardappelfarm en we horen het wel hoe het je bevalt daar.
Groetjes uit Beringe -
27 November 2011 - 16:56
Til:
ha ellen doe bes te good veur deze werreld mer we hoope des ze dich tusse de petatte aug wer op dien gmaak geis veule! en den verheug stoe dig mer op t kamp noe bes ze wer ein ervaring rieker.Don ze do aug aan sinterklaes? ich ben mien bes aan t doon veur ein supriese verdig te kriege. gisteravend nog gelachen met de ghaos van ein eerste hulp oet ein ziekehoes, toneel van beringse minse.wat heise ein sjoon foto van RIK gekreege he!! ellen wies de volgede kier hoje. -
27 November 2011 - 16:56
Til:
ha ellen doe bes te good veur deze werreld mer we hoope des ze dich tusse de petatte aug wer op dien gmaak geis veule! en den verheug stoe dig mer op t kamp noe bes ze wer ein ervaring rieker.Don ze do aug aan sinterklaes? ich ben mien bes aan t doon veur ein supriese verdig te kriege. gisteravend nog gelachen met de ghaos van ein eerste hulp oet ein ziekehoes, toneel van beringse minse.wat heise ein sjoon foto van RIK gekreege he!! ellen wies de volgede kier hoje. -
04 December 2011 - 06:10
Anna:
Hey Ellen!!!
Hoe is het?? Ik heb ff snel je laatste reisverslag gelezen, maar dat klinkt niet zo best. Ik had je een sms gestuurd maar je hebt ook vast een ander nummer!! En ik heb je email ook niet!! Dus zou je mij misschien ff een mailtje kunnen sturen?? annade_haan84@hotmail.com Alvast bedankt!!
Ik ben op het moment in Perth. Douwe is aan het werk in Moree. Blijf hier een paar weekjes denk en ga dan richting Melbourne.
Groetjes Anna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
