Werken, brandweervrouw en Footy

Hoi hoi!

We zijn eindelijk aan het werk geslagen hier. De eerste paar dagen wat bij die boer geklust. Op de eerste dag zei hij: ‘Zo, kan je tractor rijden?’ ‘Uhm nee, nooit gedaan, maar ben bereid om alles te proberen en te leren.’ ‘Ok, zo gaat het schakelen, bla bla en dan maak je zo even een rondje en dan dit en dan dit.’ Dus ik heb mijn eerste morgen 3 uur op een tractor rond gecrost met een soort ploeg erachter om het gras een beetje te laten luchten! Gaaf!! En natuurlijk dacht ik wat ik met een auto kan, dat kan ik ook met een tractor! Haha… Ja ik heb hem bijna vast gereden in de modder. De wei was zo nat, dat het me niet lukte om er zelf uit te komen. Maar ja, Dave kreeg het zo gefikst. Achteraf kreeg ik het best wel warm, want ik dacht als zelfs een tractor vast kan komen te zitten, is het dus niet altijd zeker dat ik gered kan worden van weer een avontuurtje met mijn auto… Niet dat ik dat van plan was hoor. Dus toch maar voorzichtig blijven rijden voortaan.
Op donderdag had hij een meeting en zou me laten weten wanneer ik weer kon komen. Niks meer van hem gehoord. Zo gaat dat hier!

Slapen doe ik nog steeds bij de pub (ben er achter gekomen dat ze helemaal geen kamers hebben, dus een hotel kan je het niet noemen ;)). Dus ik zit elke avond lekker met een wijntje aan de bar. En het is heerlijk dat ze een tv hebben, want ze zijn hier bij de audities voor X-factor. Mel B (ja, van de Spice Girls ;)!) zit in de jury, dus eigenlijk moet ik haar even mijn portemonnee laten zien. Zal ze leuk vinden! Haha… Er zijn kandidaten bij die zeggen dat ze fan zijn/waren van de Spice Girls, maar ja dat kunnen ze mooi zeggen om punten te scoren. Ik heb bewijs ;)!

Ik heb ook nog meegeholpen met de grote schoonmaak van de kroeg hier. Op een gegeven moment mocht ik de terrassen af gaan spuiten. Ze hebben hier een hele beestenbende rond rennen: kippen, honden, emoes, pauwen, paarden, varken (die laatste vier dan wel in de wei). Dus het ziet er ook regelmatig uit als een bende. Ze hebben zelfs een tamme Magpie (een Australische vogel; foto's komen later). Maar ja, wat moest ik gebruiken voor het afspuiten? De brandslang… Haha, jep gewoon even afrollen, open draaien en blussen maar. Och ja, 1 ding is er zekerder door geworden: de brandslang werkt! Toch een fijn gevoel :D!
Het varken heet trouwens Miss Tilly! Ze lijkt alleen net niet op jou Til, dus zussen kunnen jullie niet zijn ;).

Op zaterdag ben ik met een gezin uit het dorp Football gaan kijken. Hier zitten ze aan het eind van het seizoen, dus er waren die dag 4 halve finales. De eerste twee waren niet zo’n hele goede wedstrijden, maar de 3e en 4e waren meer op niveau en toen snapte ik het spel zelf ook eindelijk. Rugby noemen ze ook Football hier en dat snapte ik al, maar dit is weer de andere vorm, dus ik moest er even in komen. Ze zeggen wel eens dat de moeders langs de lijn het ergste zijn en dat hebben ze hier wel bewezen. Zo veel te verder het naar het eind toe liep, zo veel te feller werden ze! Echt gaaf om te zien.

Een leuk verschil met voetbal is: Als de bal ingegooid wordt, gebeurd dit achterste voren (ja, dus met de rug naar het veld). Maar ja het ingooien wordt door een grensrechter gedaan, dus dan is het wel zo eerlijk.
En ze zeggen dat voetballers zo’n watjes zijn, omdat ze bij het minste of het geringste gaan liggen (wat eigenlijk gewoon tactisch is;)), maar hier zijn het mentale watjes, want als ze een beetje te lang vastgehouden worden beginnen ze erop los te meppen. Ik heb in 4 wedstrijden 3 vechtpartijen gezien. Dat vindt ik niet normaal! Hier lijkt het wel normaal, want als je vraagt naar overtredingen en de straffen daarvan, hoor je dit: Als je te hoog of in de rug duwt òf als je vecht kun je 15 min van het veld gestuurd worden. Het gebeurd dus regelmatig.

Het is ook wel grappig om te zien dat over het veld ‘gele (waterdragers) en oranje (boodschappers van de trainers, dus die doen de wissels enz.) hesje rennen’. Deze mogen dus het speelveld op, maar moeten buiten het spel blijven. Het is wel een beetje lullig als de bal ineens jouw kant op komt. Moet je rennen voor je leven :p.
De coaches in het professionele Football zitten trouwens in een hokje achter glas. Die zullen wel te gevaarlijk zijn als het spannend wordt :p.

Verder is het niet minder dan opmerkelijk dat de toeschouwers de auto’s rondom het veld parkeren en vanuit de auto de wedstrijd bekijken. En omdat je het gejuich vanuit de auto niet zo ver kunt horen, toeteren we toch gewoon even met zijn allen als er gescoord wordt!!
De wedstrijden hebben me ook nog eens de halve seconde of fame op de Australische tv gegeven, want ze filmden het publiek even. Dat dan weer wel ;).

Verder wordt het hier voor mij wel een beetje pittiger. Het lijkt alsof het solliciteren nou eindelijk zijn vruchten begint af te werpen, want ik krijg al wat meer (positieve) reacties en een paar die ook echt geïnteresseerd lijken te zijn. Maar voordat ik deze reacties kreeg, wist ik niet wat ik er mee moest. Het lukt me tegenwoordig erg goed om naar mijn gevoel te luisteren, maar nu vertrouwde ik mijn gevoel niet. Ik had steeds zo iets van: Ik wil dit en ik ga er voor. Maar omdat het nu zo lang duurde voordat ik reacties kreeg, begon ik te twijfelen of dat niet een teken was. Maar ja, wanneer besluit je dat je voor wat anders moet gaan? Het voelt alsof ik aan het zoeken ben naar de goeie afslag en er al een paar voorbij ben, maar niet weet of er nog een komt, of dat ik er toch een had moeten pakken.

Maar Skype doet wonderen (thanks pap en mam)! En ik blijf mijn doel voor ogen houden, dus meer kan ik niet doen. Misschien wordt de goede afslag dan vanzelf duidelijk. En hier in de pub zijn ze ook erg goed voor mij. Ze helpen goed met baantjes zoeken, maar hier in de buurt is er eigenlijk niks te vinden. Behalve dan dat de bazin erg blij met mij is, want nou krijgt ze samen met mij wel alle klusjes geklaard, waar ze voorheen nooit aan toe kwam. Zo hebben we laatst samen hout gesplit. Niet met een bijl, maar lekker lui met een apparaat. Zoiets had ik nog nooit gezien. Ik moet zeggen dat ik het met een bijl geprobeerd heb, maar ik kreeg het niet voor elkaar. Dus toch wel handig zo’n ding. En ik krijg hier kost en inwoning en nog een beetje extra geld, dus ik red het wel even zo.

Vandaag weer naar het Football geweest, nu de finale van Boolarra (het dorpje waar ik nu ben dus). Ze hebben gewonnen, dus het hele weekend is het hier feest. Het gaat door tot en met maandag. Dat schijnt hier een traditie te zijn dat de maandag na de finale flink gefeest wordt door de winnaars. Mad Monday noemen ze het! Dus… we zullen zien of we dinsdag nog leven.

Dat was het wel zo’n beetje voor deze keer.

Tot snel!

Groetjes Ellen