Vakantie, auto registratie, au pair, modder…

Hallo allemaal,

Ik zag dat jullie al weer zitten te smarten op een nieuw berichtje, dus bij deze. Hoe is het daar nog zo? De feestdagen weer achter de rug? Wat pilsjes en wijntjes achterover geslagen?!?! Hier is elke dag een feestdag, dus elke avond een lekker wijntje. Haha… We hebben eindelijk de beste goedkope wijn gevonden. Je moet alleen niet lezen wat er in zit (is gemaakt met behulp van vis en ei?!?!?!?! :p geen idee wat die erbij moeten), maar het smaakt.

Nadat we de jongens al in Byron Bay af hadden gezet, zijn wij verder gegaan. Byron Bay leek een erg leuke plaats (erg Hippie-achtig), maar we wilden toch door op zoek naar wat werk. Dus op naar het noorden.

In Byron Bay hadden we voor de zekerheid nog even nagevraagd of de registratie van mijn auto overal in het land overgeschreven kon worden… Ja, dat kon overal. In Brisbane aangekomen, meteen een RTA (bureau voor alle weg- en vervoersdingetjes in New South Wales) gezocht. Die kenden ze al nergens daar. Raar… Uiteindelijk wel bij een bureau aangekomen wat vergelijkbaar is met RTA, alleen dan alles voor Queensland. En je raad het al: Nee, hier kunnen we niks mee!!! (Goh, ik dacht dat ik eigenwijs was…) Mag je even een monteur zoeken die de auto onderzoekt en tig nieuwe papieren invullen, dan krijg je een nieuw kenteken (uiteraard nadat je heel wat flappen neer had gelegd). Dus wij weer hop de auto in om weer terug naar beneden te rijden net over de grens in New South Wales (Tweed Heads). Als goedmakertje hebben we ons wel op een mega geweldige camping gesettled (met een mega buitenkeuken, met zo’n Amerikaanse koelkast en een koffieautomaat; ja luxe hoor!!). En door de jongen achter de receptie een beetje lief aan te kijken, kregen we ook nog korting!

Het overschrijven de dag er na, ging ook niet helemaal vlekkeloos. Het is denk ik toch makkelijker om geen geld te hebben, dan wordt je ook niet teleurgesteld als je weer niks krijgt :p. Maar aan het eind van de ochtend had ik dan eindelijk het papiertje in mijn handen en konden we weer op weg naar Queensland.

Op vrijdag zijn we, met het eerste stralende zonnetje sinds een week, naar Australia Zoo geweest (dat van Steve Irwin). Op zich was het niet zo heel veel bijzonders, al heb ik dan wel een olifant gevoerd (gaaf!!!), een leguaan (volgens mij) geaaid (saai beetje langs de verzorger staan lachen voor de foto :p), een kangoeroe geaaid (grappig) en een koala geknuffeld :D (schattig!!!!!). Wat wel heel indrukwekkend was, was het Wildlife Hospital wat er langs ligt (en ook van hun is). Kippenvel… een aantal zieke koala’s, een schilpad, krokodillen (maar die hebben we niet gezien). En door de ramen kon je gewoon de couveuses en de operatiekamer zien. Echt gaaf. Ik raakte niet uitgekeken. Op de foto’s zal er wel wat van te zien zijn.

Daarna zijn we verder naar het noorden gereden en hebben we een week in Hervey Bay gekampeerd. We hadden allebei even rust nodig en dan konden we ons wat meer op het werk gaan richten. Na wat navragen bleek het erg moeilijk om in het fruit wat werk te vinden. Dus zijn we ons allebei op werken als au pair gaan richten. Marieke heeft inmiddels al een gezin gevonden. Ik mag nog een keuze maken tussen twee gezinnen. Het is gewoon een luxe om te mogen kiezen. Echt gaaf :D.
Maar ik heb nu mijn eigen dongel (gekregen van 2 gezellige mensen uit Friesland – John en Karin – die we tegen kwamen en die er niks mee konden), dus kan op wat meer plaatsen internetten.

Op zaterdag zijn we met John en Karin naar de grootste markt van Australië geweest. Erg leuk om te zien. Heel veel handwerk, kleding, eten (zelfs Dutch pancakes --> poffertjes), drinken. Dus toch nog een beetje het paasmarktgevoel gehad. Toen we terug op de parkeerplaats waren, stond ik een beetje ingeparkeerd. ’s Nachts had het er mega hard geregend en ik stond net aan de rand van een grasveldje. Na twee keer op een neer rijden zat ik al bijna vast. Dus ik zou er zo niet uitkomen. Uiteindelijk besloten om een risico te nemen en het veldje over te steken. Ja, je raad het al: ik kwam muurvast te zitten. Alle Aussies schoten meteen te hulp, maar of ze hadden geen of een te kort touw, of ze konden mijn sleep haak niet vinden. Toen heb ik met de wegenwacht gebeld, maar het bleek dat me dat flink wat knaken zou gaan kosten, omdat ze een speciaal bedrijf moesten laten sturen… Uiteindelijk kwam er een boer die en touw had en mijn haak wist te vinden (ja, goedkope auto hè, zei hij) en mij eruit durfde te slepen. Hij was de held van de dag!! De McChicken smaakte na al dat zweten extra lekker!!!!

Op maandag ben ik met een 2-daagse tour naar Fraser Island geweest. Voordat ik opgehaald werd, zijn we eerst in Tin Can Bay gaan kijken (daar hadden we ook geslapen) naar een wilde dolfijn die elke dag op hetzelfde tijdstip komt omdat hij dan gevoerd wordt. Ik had hem ook graag gevoerd, maar omdat we dachten dat we dan te weinig tijd hadden, zijn we meteen door gereden naar Rainbow Beach. Uiteindelijk hebben we daar nog een uur moeten wachten, dus we hadden plenty of time! Fraser Island was super mooi. Dag 1 hadden we regen, dus dat was wat minder, maar toch veel moois kunnen zien. ’s Avonds heeeeerlijk in een warm bed geslapen (voor 1 keer niet 2 keer eruit moeten om te plassen van de kou!!!!! Aaaaaaaahhhh……..). Dag 2 was geweldig. Zon, strand en Lake McKenzie. Echt een mega mooi meer met het bekende witte strand en blauw/groene water. En zuiver dat het water is!!! Het is alleen regenwater wat door het zand gezuiverd wordt. Niet te bevatten. Nu snap ik waarom dieren liever regenwater drinken dan kraanwater… De terugweg was erg hobbelig (en dan vertelde de gids dat dit nog ‘heaven’ was. Toen met de flinke regenval schijnt het dramatisch te zijn geweest.

Omdat Marieke met mijn autootje weer terug naar Hervey Bay is gereden heb ik me daar af laten zetten. Onderweg was ik met de gids aan het praten over de overstromingen. Hij vertelde dat er regelmatig stukken land (vooral bij de rivieren) onder water staan, waardoor de mensen er al redelijk aan gewend zijn. Daarom doen ze ook veel koeler over de overstromingen dan wij. Hij heeft me in Maryborrough laten zien tot waar het overstroomt is geweest. Echt indrukwekkend. Gewoon een restaurant dat tot aan het dak onder water stond, is nu weer volop aan het draaien. Just wait till the water goes down and start again……

Mensen ik ga het hier bij laten. Vanaf morgen gaan we weer verder reizen. Nog en alvast (ja ik heb heel veel vertrouwen in jullie ;)) bedankt voor de berichtjes en als er daar iets spannends (of iets saais) gebeurd, dan hoor ik het graag.

Dikke knuffel van Ellen

Ps. ik weet niet of jullie ook het weerbericht zien wat ik zie van Hervey Bay (4/15 graden)... Maar ik wil dan even laten weten dat het niet klopt. Het is hier nog steeds rond de 25 graden elke dag en af en toe een wolkje. ('s nachts lijkt het inderdaad wel rond het vriespunt, dus dat zou wel kunnen kloppen :p)