Kangaroo Island en South Australia

Hallo allemaal!

Bedankt weer voor jullie berichtjes! Fijn dat jullie tijdens de o zo drukke vakanties toch nog even mijn site checken!! Och ja en als jullie je vervelen, zal ik jullie maar even wat te lezen en te kijken geven. Sonja, laatst regende het bij mij ook erg hard en toen hoorde ik zelfs in de auto nog drup… drup… dus ik weet hoe jullie je hebben gevoeld. Maar het scheelt dat het een van de grootste waterparken van Nederland is, dus wat maakt het ook uit:p. Trouwens… ik meen ergens gelezen te hebben dat Nijlpaarden van water houden, daar geen gezien? Dat was toch zeker wel de hoofdreden om dat park te kiezen voor dit jaar, he;)!?!

Als eerste wil ik even melden dat ik zondagmiddag (of ja voor mij was het ’s avonds dan) trotse tante ben geworden van Rik. Helemaal tip top in orde en alles erop en eraan (tenminste dat heb ik van horen zeggen, want wat duurt dat lang met die foto’s Paul…:p;))

Marjan: om precies te zijn ben ik al bij Rene. Op dit moment even niet, want ik heb even een ritje van huis naar Eindhoven gemaakt alleen om te internetten :p. Maar ja dat vind ik tegenwoordig normaal. Maar hij is nog aan het werk en ik mocht mezelf binnenlaten van hem. Voor de rest die Rene niet kent: Rene is een Kesselse (zeg je dat zo in het Nederlands?) die voor de charmes van Australië is gevallen en hier is gaan wonen. Hij werkt nu op een cattlestation (dus zo eentje met tig hectare grond en stieren/schapen enz).

Daarna wil ik even zeggen dat mijn verhaal over de Aboriginals nog niet helemaal af was. Ik had het al eerder getypt en bedacht me later pas, dat ik wel nog een andere kant weet. Die twee ‘tarzans’ (waar we ook mee gewerkt hadden) vertelden dat ze een aantal Aboriginals ontmoet hadden die wel echt dicht bij zichzelf blijven en ook heel veel over de natuur weten enz. Dat waardeer ik wel. Het is alleen dat wij zelf niet zo makkelijk dicht bij die mensen komen, dus de echte verhalen van hun misschien niet te horen krijgen.

Na Port Augusta zijn we via een minder bekende weg richting Adelaide gereden. Maar dit was echt wel een super mooie route. Het uitzicht leek een beetje Iers/Oosterijks (dat laatste beweerde Marieke, ik ben er zelf nog nooit geweest, dus ik heb geen idee… haha)! Beoordeel zelf maar, het zijn de laatste paar natuur/bergenfoto’s van het vorige berichtje. Sorry, kom er nu pas achter dat ik die er al bij had gedaan. Daar stonden dus ook dat mooie paard met 5 van die schattige, pluizige, nieuwsgierige koetjes.

We waren van plan om in een National Park te gaan slapen. Op een gegeven moment dacht ik dat we de ingang voorbij reden, dus ik wilde een u-turn maken (dus keren op de weg). Terwijl ik aan het draaien was zag ik dat de berm er erg modderig uitzag!!! Maar ja, te laat. Ik zat weer vast. Maar gelukkig stopte de eerste auto (of ja vrachtwagentje) al en ik had nog amper ‘Hallo’ gezegd, of ze wisten al wat er gebeurd was. Zal dus wel vaker voorkomen. Maar daarna voelde ik me wel een beetje een idioot omdat ik geen enkele berm meer vertrouwde en dus heel dom 10 steken maakte om te keren waar het ook met 3 kon. Op naar de droogte… Oh nee, die zijn we net al weer voorbij geraasd.

De kampeerplaats in het National Park vertrouwden we niet (we kwamen in het donker aan en er stonden wat jongens die wat vreemd en mysterieus overkwamen). Dus toen hebben we maar een rustig plekje ergens aan de kant van de straat gezocht (waar hopelijk geen politie langs komt) en daar geslapen. Om het niet op te laten vallen dat we aan het kamperen waren daar, hadden we de spullen die tijdens het slapen niet in de auto passen (stoelen, tafel, gasstelletjes, enz.) onder de auto gelegd. Deze hadden we echter zo goed verstopt, dat we de helft zijn vergeten om mee te nemen. :p Kan ik nu weer op zoek naar een nieuw gasstel en poten van het tafeltje (het tafelblad heb ik namelijk wel nog ;) haha…).

Op vrijdag was dan (jammer genoeg) het echte moment daar. Ik heb toen Marieke bij het busstation afgezet, waar zij op de bus stapte naar haar familie. Ik ben daarna doorgereden naar Cape Jervis, waar ik het veer naar Kangaroo Island heb gepakt (dat was nog wel even een tripje, want ik had me een beetje verkeken op de lengte van de trip). Deze keer lag het dus niet aan de bewegwijzering :p. Maar ik kwam mooi een kwartier voor vertrek aan.

Kangaroo Island is echt machtig mooi. Op het eiland zitten een aantal zeehondenkolonie. Erg leuk om te zien (zie foto’s en filmpje), maar zodra je ze ziet, ruik je ze ook. Wat een geur!! Ik dacht eerst dat ik het zelf was, omdat mijn laatste heerlijke douche al weer wat dagen geleden was :p, maar toen ze uit beeld verdwenen, verdween de geur ook. Het viel dus nog wel mee met mij.
Verder heeft het eiland een hele mooie natuur. Niet te beschrijven weer. Groen, bergen, rotsen en het water!!!! Zo blauw. Ben blij dat ik weer terug bij de zee ben. Ik denk dat ik straks (als ik mijn eerste huisje heb) mijn tweede huisje aan de zee ga kopen :p. Of is dat een beetje te vooruitstrevend?

Ik heb ook nog even een sprintje getrokken met een kangoeroe. Hij wilde net voor mij de weg op springen, maar bedacht zich toen dat hij liever even met me mee hupte. Gezellig!!
En er zijn hier veel eucalyptus bomen (verkouden worden ze hier dus niet!), dus ook heel veel koala’s. Al die maanden heb ik moeten wachten om er eindelijk eentje van dichtbij in het wild te zien. Het was het wachten waard! Ben ook nog naar een eucalyptusdistillerij geweest. Weet ik eindelijk hoe die oliën en zo in die potjes komen.
’s Avonds ben ik naar een nachtwandeling tussen de pinguïns geweest. Erg leuk die beestjes. En gillen dat ze kunnen! Alsof er een vrachtwagen biggen geslacht werden.

En op de laatste dag werd ik ook nog even getrakteerd op een school dolfijnen die even voor mijn neus voorbij kwamen zwemmen. Echt mooi!!! Mijn hart maakte een sprongetje!:d Ik kwam eigenlijk voor de walvissen die hier al een aantal dagen rondzwemmen, maar ja die zijn nu niet meer zo interessant ;):P.

Op het vaste land ben ik rechtstreeks naar de Mac gereden. Haha... die had ik drie dagen moeten missen ;). Ja en hoe koud het hier ook is, een strawberry shake gaat er altijd in. Ik heb er verschillende geprobeerd, maar de Mac heeft toch echt de lekkerste. Maar anyway, vandaag ben ik bij Rene aangekomen. Hij zou kijken of er wat werk is voor mij op de farm, dus we zullen zien hoe en wat. Ik hou jullie op de hoogte!

Tot snel!

Groetjes Ellen