De laatste loodjes (zijn eigenlijk best licht)

Hallo hallo,

Danke fur die reactiones! Haha... super om te lezen dat steeds meer mensen mijn verhaal volgen, alleen jammer dat mijn tijd er bijna op zit.

Hier met zijn vijfjes is het nog steeds super, relexed, gezellig en vooral lekker warm ;)! We zijn inmiddels via Kumasi naar Cape Coast gereisd. Dus op dit moment zitten we lekker uit te waaien aan de kust. Paps en mams zitten te kaarten en ik ben snel even het internetcafe binnen gedoken om jullie op de hoogte te stellen van de laatste gebeurtenissen.

Here we go.

Tamale hebben we achter ons gelaten na een busreis waarvan de bus met redelijke vertraging vertrok. Maar wat we toen nog niet wisten is dat ze ook hier problemen kunnen krijgen met de koppeling en de airco (niet dat dat laatste zo erg is, want die wordt vaak zo aangezet dat ik nog het gevoel heb dat ik in Nederland ben!). Maar ja jullie kunnen het wel raden: De bus ging kapot, ongeveer 15 km voor Kumasi. Wij bleven goede hoop houden en bleven dus netjes wachten totdat de monteur gearriveerd was (of ja, dat was in eerste instantie de bedoeling :p). In de tussentijd hadden we de eigenaar van een winkeltje daar in de buurt de dag van zijn leven bezorgd, door 4 keer terug te komen om toch nog wat meer drinken en pinda's te komen kopen.

Het was inmiddels al 9 uur 's avonds en dus besloten we (toen de monteur nog steeds niet gearriveerd was) om toch maar een taxi aan te houden om ons verder door te brengen. Maar ja, wij Nederlanders menen dat we onze eigen garderobe altijd mee op vakantie moeten nemen, dus werd het uiteindelijk een trotro waar we ons met zijn vijven (en het hulpje van de chauffeur) in gegooid hebben. Dit ook nog voor een belachelijk lage prijs, dus de fooi werd beantwoord met een brede smile.

Bij het hotel/guesthouse aangekomen, verliep alles zonder problemen en kregen we zelfs de ontbijtkaart onder onze neus geduwd. We zullen er wel uitgehongerd uit hebben gezien, want ze wilde speciaal voor ons nog wel iets bereiden.
In Kumasi hebben we verder het Cultural Centre en het paleis van de koning van de Ashanti Region bezocht. Ook heb ik paps en mams de chaos van de markt laten zien.

Wat souvenirtjes rijker en wat geld armer, zijn we op dinsdag om 4.00 ('s morgens!!!!!!) naar Cape Coast vertrokken. Zonder brokken, zonder vertraging, met ingehaalde slaap en zonder veel ander ongemak (lang leve de veringen, he Til?!?!) kwamen we in Cape Coast aan. Naar het hotel gegaan, waar we gelukkig al in konden checken om 9 uur 's morgens. Daar heb ik mijn bed-sprei-kunsten nog even laten zien (ahum)! Mam, jou lukt het toch beter ;), kan je het nog een keer voordoen?.

En dus zijn we vandaag (nog steeds dinsdag) naar het Cape Coast Castle geweest (heeft vroeger o.a. als slavenfort gediend). Hebben we over het strand gelopen en hebben we weer even koning en koningin uitgehangen met al dat gezwaai naar die o-zo schattige poep-scheetjes ;).

En zo zijn we weer terug bij het begin (maar begin niet opnieuw met lezen, anders wordt het ook zo saai voor jullie).

Ik zal kijken of ik nog een laatste bericht kan plaatsen voordat we terugvliegen. Anders horen jullie de laatste update van ons gewoon live ipv. hier.

Iedereen nogmaals bedankt voor alles. Ik kijk al uit naar zaterdag! Nog even volhouden allemaal en dan komen we er weer aan ;)! Niet spannend worden, want dat ben ik al genoeg. Haha...

Tot snel!

Groetjes Ellen en paps en mams

Ps. Annelies: op de foto's van het vorige bericht kun je misschien wel je knuffel herkennen. Alle kinderen op de afdeling waren speciaal en alle knuffels waren speciaal, maar een baby van 2 maanden had zo'n goede vooruitgang geboekt, dat ze van ons een van de speciale knuffels kreeg. Meer foto's en beelden komen nog als we terug in Nederland zijn, want het waren er te veel om even snel over te plaatsen.