Supervakantie

Hallo allemaal,

Super bedankt weer voor de leuke reacties van jullie allemaal. Paps en mams zijn al weer een week in het land en dat betekent dat we nog maar een week te gaan hebben. Na van verbazing in verbazing te zijn gevallen, zijn ze toch al een beetje gewend aan het '180 graden anders' leventje.

Maandag hebben we op de kinderafdeling knuffels uitgedeeld. Dit was een super groot succes! Ik had verwacht dat er geen patiënten meer waren die ik 2 weken eerder nog verpleegd had. Maar helaas waren die er wel nog. Sommigen waren er beter aan en sommigen ook slechter. Het was in ieder geval goed om te zien hoe sommigen zich er bovenop hadden geholpen. En als je ze dan een knuffel in de handen geeft en je een grote smile krijgt, smelt je hart toch helemaal. We zijn dan ook erg fanatiek geweest met foto's knippen en filmen, zodat jullie ook mee kunnen genieten van de vreugde die jullie daar gebracht hebben, door die knuffels te verzamelen. Allemaal bedankt daarvoor!!!! Het was echt super. En omdat het zoveel knuffels waren (en er gelukkig niet zoveel kinderen op de afdeling lagen), hebben we de helft nog achtergelaten bij twee andere nederlandse studenten, zodat zij ze over een paar weken aan nieuwe kinderen kunnen geven. Daar volgen nog meer foto's van dus...

Dinsdag zijn we begonnen om de trip naar Mole te maken. We kwamen er al snel achter dat we in een trotro (naar Techiman) zaten die al jaren geen APK-Keuring meer had gehad. Op een gegeven moment verloren we een remschijf, waardoor deze vervangen moest worden. Toen we weer 5 minuten onderweg waren, kregen we een lekke band. Omdat we geen reserveband bij ons hadden, moest de band geplakt worden (in een ander dorp), wat ook weer een uur koste. Toen hebben we besloten om maar tot Kintampo door te reizen en daar te overnachten. Dat verliep allemaal zonder problemen (behalve dan dat ze daar nog nooit hebben gehoord van nachtrust, want op het trotro-station tegenover ons guesthouse is de hele nacht actie geweest).

De volgende dag zijn we al vroeg naar Tamale vertrokken en daar kwamen we zonder problemen aan. In Tamale aangekomen werden we met 'tig' verschillende aanboden voor een trotro naar Mole overvallen. Uiteindelijk dachten we een goede deal te hebben gemaakt en zijn we aan de hoebel-hoebel-hop-hop-hop-weg begonnen. Dat had achteraf beter gekund (een trotro die wel veringen heeft, is iets comfortabeler), maar overal is een oplossing voor te vinden. Til heeft het grootste deel van de reis achterstevoren op haar knieën op de stoel gezeten en de rest heeft om de paar minuten verwisseld van bil om de andere bil te ontlasten. Heerlijk die rimboe! Haha.

In Mole vielen al onze zorgen, heimwee (niet dat ik die had, maar voor het geval paps of mams ze wel hadden ;)) en negatieve gevoelens van ons af, want het was daar een paradijs! Heerlijke rust, mooie natuur, lekkere drankjes en Sanne, Marrit en Linda die je na 2 dagen niet te hebben gezien eindelijk weer tegenkomt!!!! ;) Haha... De trip in het park was ook super. Genoeg olifanten en andere beesten gezien. Van de natuur genoten en lekker weer eens actief gedaan (lang geleden hoor! Haha...).

Daarna nog lekker gerelexed bij het zwembad. Vrijdags zijn we weer terug naar Tamale gegaan. Daar heb ik geprobeerd om ook kamers te krijgen, door te zeggen dat ik gereserveerd had, maar helaas daar trapten ze niet in. Sanne, kan je me het nog een keer voor doen hoe je dat doet??? Haha.. Toen we kaartjes voor het de bus naar Kumasi wilden gaan halen, bleek dat die al vol zat en we dus moesten wachten tot zondag om naar Kumasi te kunnen. Nou ja, daar zat niks anders op, maar dan wilden we ons wel beetje meer luxe geven, dus zitten we nu in een wat beter hotel lekker uit te rusten van de drukke en indrukwekkende dagen.

Binnenkort zal ik kijken of ik nog wat foto's erop kan zetten. Ik ga nou snel afsluiten, want mijn minuten zijn bijna op...

Iedereen bedankt voor de knuffels, kaartjes, pakketjes, aandacht en alles. Hou het rustig daar en tot snel.

Groetjes Ellen

Ps. Lucia: het pakketje is afgeleverd!