Sow, al een maand voorbij!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
22 September 2007 | Ghana, Berekum
Daag minse minse,
Goh dat is al een hele tijd geleden, dat ik iets heb geschreven (veel beloftes gedaan over de foto’s en dan staan er er nog maar een paar op:p).
Nou bij deze een verslagje over de laatste twee weken…
Maandag 3 september begon ik aan mijn tweede introductieweek in het ziekenhuis. Ook deze week vond ik heel wisselend. De ene dag was leuk en had ik ook genoeg te doen/zien. De andere dag was de afdeling niks aan of het personeel zo stug als maar wat. Ik vond de kinderafdeling erg leuk (ik heb er dus voor gekozen om hier de tweede periode van mijn stage te gaan vervullen).
Op vrijdag stond ik samen met Jaap (een andere verpleegkunde student uit Utrecht) op het Public Health Centre. Het was die dag de dag voor de baby’s. Er kwamen tig moeders met hun kinderen die gewoon de hele morgen bezig waren om hun kinderen van hot naar her te brengen, om ze te laten onderzoeken (terwijl ze dat in Nederland in 15 minuten doen). Op een gegeven moment stonden Jaap en ik samen met het hoofd van PHC baby’s te onderzoeken op mogelijke afwijkingen. Na drie baby’s zei het hoofd: ‘Ik moet even weg, kunnen jullie het even overnemen?’…. ‘Uh, ja tuurlijk dat lukt wel.’ De volgende tien baby’s hebben we dus zelf onderzocht. En volgens mij hebben we er voor de zekerheid bij elke baby nog even iemand bij geroepen, omdat we allemaal twijfelgevalletjes kregen. Maar ja in ieder geval hebben we de hele morgen wat te doen gehad (wat best wel een uitzondering is hier :p).
Dat weekend zijn twee vriendinnetjes van Anna (die in een andere plaats in Ghana stagelopen) naar ons toe gekomen. Vrijdag zijn we naar een feestje geweest. Zaterdag hebben we lekker gerelext in het Eusbett hotel. Daarna zijn we naar het Monkey-sanctuary geweest, waar we heerlijke pasta met tonijnsaus hebben gegeten. Toen we ’s zondagsmorgens wakker werden regende het alsof het de hele maand niet geregend had. Daardoor moesten we wachten op onze rondleiding naar de aapjes. Een Ghanees en een duitser (die die ochtend extra vroeg aan waren gekomen om met de rondleiding mee te kunnen) waren inmiddels al weer met de taxi terug gegaan. Na een paar uur kwamen zij weer terug met een taxi die van boven tot onder en van binnen tot buiten onder de modder zat: ze hadden nog geen kilometer verderop vastgezeten in het bemodderde zandpad. En kwamen extra terug om ons te komen halen, omdat het anders te laat werd. Het was inmiddels al weer droog en dus zijn we nog even het bos ingegaan om nog wat aapjes te spotten, maar dit viel een beetje tegen. In tussentijd had de taxi-chauffeur zijn auto helemaal schoongemaakt en toen we terugkwamen hebben we ons met zijn zessen in zijn auto gepropt en begonnen we vol spanning aan de nog-steeds-een-beetje-modderige-maar-niet-zo-erg-meer-terugweg.
’s Avonds hebben Anna en ik nog met Jaap en Eelco in het Eusbett gegeten. Daarna zijn we lekker naar huis gegaan en kon ik terugkijken op een geslaagd weekend.
’s Maandags ben ik begonnen op Maternity (soort gynaecologische afdeling) en daar reageerden ze al meteen opgewekt: ’Oh, you’re back :D:D!’ Dus dat begon al goed. Die morgen begonnen er ook nog 6 Ghanese verpleegkunde studenten op de afdeling. Het was dus een drukte van jewelste en ik merkte al meteen dat ik een streepje voor had bij het hoofd, want ik hoefde niks te doen als ik er niet zelf mee kwam ‘want dat zouden de anderen wel doen’. Ook kregen de studenten een flinke uitbrander, omdat ze niet serieus genoeg naar de patiënten waren, terwijl er op mijn fouten niet gereageerd werd. Dit vond ik best wel lastig.
Op mijn tweede dag vertelde het hoofd van de afdeling dat een arts uit Accra (de hoofdstad van Ghana) was gekomen om wat operaties uit te voeren. Ik heb dus meteen even geïnformeerd of ik mocht kijken. Och ja, waarom ook niet, het lijkt daar op de operatiekamer toch net een inloopspreekuur: de deur naar de gang blijft soms openstaan, telefoontjes worden gewoon beantwoord, de operatieruimten staan in open verbinding met elkaar (nog niet eens klapdeuren). De eerste bevalling was niet veel bijzonders en omdat ik de vorige keer had gezien hoe de baby verzorgd werd in de eerste paar minuten, bleef ik nu kijken naar het hechten (gaap :p). De tweede bevalling was van een stuitligging (ik weet niet of ze dit van tevoren al wisten). De baby wilde er niet graag uit en werd uiteindelijk aan zijn benen eruit getrokken (nadat een armpje vele malen terug de baarmoeder in werd geduwd, omdat die er steeds uitfloepte). Zelfs de arts had het volgens mij behoorlijk warm gekregen, want hij zuchtte van opluchting toen de baby eruit was. De baby werd toen naar een bedje gebracht (na eerst door de andere operatiekamer te moeten lopen, waar de vorige patiënt nog gehecht werd) en daar aan het huilen gemaakt door een aantal keren flink op zijn buik te duwen.
Het weekend van 15 en 16 september zijn we met zijn 8en naar een groot meer geweest en daar lekker kunnen relexen en bij kunnen komen van weer een indrukwekkende week. Moe maar voldaan kwamen we zondagavond terug in Berekum en konden we weer aan een nieuwe week beginnen (die overigens super snel weer voorbij was!).
Het weer hier wordt steeds beter (= droger en warmer)! Gisteravond (21 sept) was ik 10 minuten binnen en ik keek naar buiten en dacht: ‘Vannacht zal het wel even gaan regenen en misschien gaan onweren.’ Nou ik had het nog niet gedacht, of het kwam al met bakken uit de hemel. Dat ga ik dus nooit meer denken ;):p. Daarna lekker een filmpje gekeken op de laptop. Heerlijk zo’n thuisbioscoop!
Nou ga ik nog even lekker boodschappen doen en ff genieten van deze vakantie. Vakantie????? Och ja sjit ben op stage :p.
De groetjes aan iedereen daaro en tot schrijvens.
Kus Ellen
Oh trouwens, er staan weer nieuwe foto’s op. Ik heb er niet bij gezet wat het allemaal is, maar die toelichting zal ik wel geven als ik weer thuis ben… Het is namelijk erg veel werk om dat er allemaal bij te gaan zetten (aangezien ik het hier zoooo mega druk heb, kan ik daar echt geen gaatje meer voor vinden:p).
Goh dat is al een hele tijd geleden, dat ik iets heb geschreven (veel beloftes gedaan over de foto’s en dan staan er er nog maar een paar op:p).
Nou bij deze een verslagje over de laatste twee weken…
Maandag 3 september begon ik aan mijn tweede introductieweek in het ziekenhuis. Ook deze week vond ik heel wisselend. De ene dag was leuk en had ik ook genoeg te doen/zien. De andere dag was de afdeling niks aan of het personeel zo stug als maar wat. Ik vond de kinderafdeling erg leuk (ik heb er dus voor gekozen om hier de tweede periode van mijn stage te gaan vervullen).
Op vrijdag stond ik samen met Jaap (een andere verpleegkunde student uit Utrecht) op het Public Health Centre. Het was die dag de dag voor de baby’s. Er kwamen tig moeders met hun kinderen die gewoon de hele morgen bezig waren om hun kinderen van hot naar her te brengen, om ze te laten onderzoeken (terwijl ze dat in Nederland in 15 minuten doen). Op een gegeven moment stonden Jaap en ik samen met het hoofd van PHC baby’s te onderzoeken op mogelijke afwijkingen. Na drie baby’s zei het hoofd: ‘Ik moet even weg, kunnen jullie het even overnemen?’…. ‘Uh, ja tuurlijk dat lukt wel.’ De volgende tien baby’s hebben we dus zelf onderzocht. En volgens mij hebben we er voor de zekerheid bij elke baby nog even iemand bij geroepen, omdat we allemaal twijfelgevalletjes kregen. Maar ja in ieder geval hebben we de hele morgen wat te doen gehad (wat best wel een uitzondering is hier :p).
Dat weekend zijn twee vriendinnetjes van Anna (die in een andere plaats in Ghana stagelopen) naar ons toe gekomen. Vrijdag zijn we naar een feestje geweest. Zaterdag hebben we lekker gerelext in het Eusbett hotel. Daarna zijn we naar het Monkey-sanctuary geweest, waar we heerlijke pasta met tonijnsaus hebben gegeten. Toen we ’s zondagsmorgens wakker werden regende het alsof het de hele maand niet geregend had. Daardoor moesten we wachten op onze rondleiding naar de aapjes. Een Ghanees en een duitser (die die ochtend extra vroeg aan waren gekomen om met de rondleiding mee te kunnen) waren inmiddels al weer met de taxi terug gegaan. Na een paar uur kwamen zij weer terug met een taxi die van boven tot onder en van binnen tot buiten onder de modder zat: ze hadden nog geen kilometer verderop vastgezeten in het bemodderde zandpad. En kwamen extra terug om ons te komen halen, omdat het anders te laat werd. Het was inmiddels al weer droog en dus zijn we nog even het bos ingegaan om nog wat aapjes te spotten, maar dit viel een beetje tegen. In tussentijd had de taxi-chauffeur zijn auto helemaal schoongemaakt en toen we terugkwamen hebben we ons met zijn zessen in zijn auto gepropt en begonnen we vol spanning aan de nog-steeds-een-beetje-modderige-maar-niet-zo-erg-meer-terugweg.
’s Avonds hebben Anna en ik nog met Jaap en Eelco in het Eusbett gegeten. Daarna zijn we lekker naar huis gegaan en kon ik terugkijken op een geslaagd weekend.
’s Maandags ben ik begonnen op Maternity (soort gynaecologische afdeling) en daar reageerden ze al meteen opgewekt: ’Oh, you’re back :D:D!’ Dus dat begon al goed. Die morgen begonnen er ook nog 6 Ghanese verpleegkunde studenten op de afdeling. Het was dus een drukte van jewelste en ik merkte al meteen dat ik een streepje voor had bij het hoofd, want ik hoefde niks te doen als ik er niet zelf mee kwam ‘want dat zouden de anderen wel doen’. Ook kregen de studenten een flinke uitbrander, omdat ze niet serieus genoeg naar de patiënten waren, terwijl er op mijn fouten niet gereageerd werd. Dit vond ik best wel lastig.
Op mijn tweede dag vertelde het hoofd van de afdeling dat een arts uit Accra (de hoofdstad van Ghana) was gekomen om wat operaties uit te voeren. Ik heb dus meteen even geïnformeerd of ik mocht kijken. Och ja, waarom ook niet, het lijkt daar op de operatiekamer toch net een inloopspreekuur: de deur naar de gang blijft soms openstaan, telefoontjes worden gewoon beantwoord, de operatieruimten staan in open verbinding met elkaar (nog niet eens klapdeuren). De eerste bevalling was niet veel bijzonders en omdat ik de vorige keer had gezien hoe de baby verzorgd werd in de eerste paar minuten, bleef ik nu kijken naar het hechten (gaap :p). De tweede bevalling was van een stuitligging (ik weet niet of ze dit van tevoren al wisten). De baby wilde er niet graag uit en werd uiteindelijk aan zijn benen eruit getrokken (nadat een armpje vele malen terug de baarmoeder in werd geduwd, omdat die er steeds uitfloepte). Zelfs de arts had het volgens mij behoorlijk warm gekregen, want hij zuchtte van opluchting toen de baby eruit was. De baby werd toen naar een bedje gebracht (na eerst door de andere operatiekamer te moeten lopen, waar de vorige patiënt nog gehecht werd) en daar aan het huilen gemaakt door een aantal keren flink op zijn buik te duwen.
Het weekend van 15 en 16 september zijn we met zijn 8en naar een groot meer geweest en daar lekker kunnen relexen en bij kunnen komen van weer een indrukwekkende week. Moe maar voldaan kwamen we zondagavond terug in Berekum en konden we weer aan een nieuwe week beginnen (die overigens super snel weer voorbij was!).
Het weer hier wordt steeds beter (= droger en warmer)! Gisteravond (21 sept) was ik 10 minuten binnen en ik keek naar buiten en dacht: ‘Vannacht zal het wel even gaan regenen en misschien gaan onweren.’ Nou ik had het nog niet gedacht, of het kwam al met bakken uit de hemel. Dat ga ik dus nooit meer denken ;):p. Daarna lekker een filmpje gekeken op de laptop. Heerlijk zo’n thuisbioscoop!
Nou ga ik nog even lekker boodschappen doen en ff genieten van deze vakantie. Vakantie????? Och ja sjit ben op stage :p.
De groetjes aan iedereen daaro en tot schrijvens.
Kus Ellen
Oh trouwens, er staan weer nieuwe foto’s op. Ik heb er niet bij gezet wat het allemaal is, maar die toelichting zal ik wel geven als ik weer thuis ben… Het is namelijk erg veel werk om dat er allemaal bij te gaan zetten (aangezien ik het hier zoooo mega druk heb, kan ik daar echt geen gaatje meer voor vinden:p).
-
22 September 2007 - 13:06
Ingrid Van Bo 3:
hoi ellen
wat een verhaal weer wel leuk om het te lezen
dus je hebt goed naar je zin daar
ik wens je nog heel veel sucses met je stage en naruurlijk heel veel plezier
groetje van bewoners en team van boogaard3
-
22 September 2007 - 16:37
Tante An:
hallo ellen hoe gaat met jou ik hoor dat je het goed naar je zin hebt ik was net bij jullie mam. Heb ik het heleverhaal gelezen op internet. Ik hoop dat je het de rest van de stage goed naar je zin hebt daar in het verre afrika. Ik heb een kaart op de post gedaan dus ik weet niet of je die al ontvangen hebt. groetjes tante An en ome Rein -
22 September 2007 - 17:28
Lieku:
Hee Snol,
Zeen detste ut goowd noar diene zin hebs doar in Ghanaland.. Maaruh.. ff um misverstande te voorkome he..waar net de foto's aant bekieke ma doe bis dus doar stage aant laupe in un zeekenhoes he (opleiding: HBO verpleegkunde) en neet op un sjoel (opleiding: Pabo)? det heb ich toch goowd of neet? ;p Haha..
Nein, ich hoop detste doar unne sjoene tied hebs. Zoog trouwes de bukskes auk oppu foto stoan.. Hebste ze dr alwer regelmatig beejgepak? Of velt det wel mej?
in idder geval, we spreake os nog wel end hef funnies doarzoe..!
Kuz Lieke -
23 September 2007 - 09:33
Anke/loes/paul/petra:
Ha Ellen, wat leuk om zo'n enthousiast verhaal te lezen. Gelukkig wat mooie natuurfoto's erbij, geeft een andere kijk op het land. Anders dachten we dat er alleen maar krotjes waren.
Zo te lezen een ervaring waar je zeker geen spijt van zult hebben. Nog veel succes en vooral plezier verder.
groetjes Petra -
23 September 2007 - 09:44
Tante Lucy:
Hoi Ellen
Wat weer een leuk verhaal van jou.
Ga zo door en geniet van je stage,en maak maar veel plezier.
GRoetjes en kusje van ons. -
23 September 2007 - 11:13
Lotte:
Hey Ellen,
Zo te lezen heb je het goed naar je zin in Ghana. Je verhalen vind ik erg intressant om te lezen. Ik kijk al uit naar je volgende verhaal en wens je nog heel veel succes en plezier toe.
Groetjes Lotte en Frank oet boalder -
23 September 2007 - 11:59
Moeders:
Ha dich
Wee geniete thoos aug mit dich mit wee vinge `t vantastis des doe `t doa zo good noa diene zin hebs.`N sjoon verhaal heise der wer opgezat.Wee winse dich wer hiel veul suc6 de aankomende werkweek.Wee wete desse ut druk hees mer tog kieke wee alwer oet noa `n nei verhaal.De groetjes van `t thoosfront.
Dikke kus mam -
23 September 2007 - 18:50
Komkommer Jantje:
hoj ellen we hebben net samen dien verhaal gelezen sjoen des dich det allemaal moogs metmaken en oos ut metlets beleven as ig de fotos bekiek zeggen wee de anger daag niks as oh en ah want zoiets hebbe we nog nooits gezeen ich stop nou wens dich nog veul succes en geluk enne knuffel van oos hoje -
24 September 2007 - 12:43
Tante Nel:
Hee elleke.
Het gaat goed met jou zo te lezen ,een mooi verhaal heb je er weer van gemaakt.
De foto,s zeggen ook wel wat en wij krijgen een indruk van de Cultuur in het land. Je doet ook veel ervaring op dat komt uit het verhaal .
Heel veel succes en zeker veel plezier daar ginds.
De groeten ook van Ome Ton. -
24 September 2007 - 19:40
Ome Piet:
Hoi Ellen, hier zin de groete van ome Piet en tante Alda utj Mehl. Ik hoop de ge di kaant laeze want ik kom utj Mehl. As gij trug koomt dan is Helden toch al bij Mehl en dan zalle ge ut Mehls wal moete liere.
As ik zoe de foto's ziee dan ge ut goe mi ouw. Des fijn vur ouw en vur ollie pap en mam.
Weij doen ouw de hartelijke groete en hoope de ge ut dor vol kaant haawe. Ut zal soms nie mee valle. Mer gij keent de wal.
Blief gesond en blief ouwzelf.
groeten en veul liefs van tante Alda en ome Piet.
(als je een vertaling wilt van dit schrijven dan hoor ik dat wel) -
25 September 2007 - 07:18
Lisette:
Hoi Ellen
Weer een leuk verhaal vol met leuke ervaringen.Kei leuk dat wij dat samen met jouw kunnen delen.De foto's zijn ook indrukwekkend.Mooie natuur daarzoo.
He succes maar dat zal wel lukken en tot het volgende verhaal.
Groetjes Colberskes oet Baolder. -
25 September 2007 - 16:22
Ellen:
Daag minskes (mit name ome Piet en tante Alda),
Ik als gebore en getoge limburger hoof doa eg ginne vertaling vur te vroage huur;). Ik mot zelfs toegeave det het ABN mier chinees vur mich is, dan ut limburgs ;).
Mer ja... bedankt vur de leuke berichtjes. En die foto's van die kinderen die heb ik geknipt toen we op bezoek waren op een prive-schooltje. Het was erg indrukwekkend om te zien... maar ik twijfel er zeker niet over om naar de PABO over te stappen nee... De foto's van het ziekenhuis komen nog!
Kus Misj -
26 September 2007 - 16:03
Lieke:
Haha, toch gin planne um euver te stappe..? Des nou jammer.. Angers heje we same noar helmond kinne reize.. is in idder geval gezelliger as allein..;p
Haf funnies nog daor ennu..nog mer 6 nachtjes sloape he..;p
Kuz Lieke -
27 September 2007 - 16:02
Ellen:
Zes nachtjes tot wat??? heb eg gin idee wat vur unne daag det zoe motte zien! nou ja misjien merk ik ut op dea daag vanzelf wel!
Ge zalt ff motte wachte tot noa ut weekend vur un neij bericht, want ut weekend goan we natuurlijk wer lekker fieste als de bieste!
Dus fijn weekend en tot wer us!
kus Misj -
27 September 2007 - 19:11
Janneke, Roy En Pien:
Heej die Ellen....
Jij bent vast en zeker een ervaring rijker als je terug komt!! Wauw! Wat een leuke verhalen en indrukwekkende foto's! Super gaaf!!!
Nou, we wensen jou heel veel geluk en plezier daar, en we zullen absoluut mee blijven genieten met jouw avonturen daar!
Tot, toi, toi,
Liefs van Pien, Janneke en Roy!! -
29 September 2007 - 08:43
Ria:
Hallo Ellen
Als ik die foto's zie dan denk ik dat ik in januari in je moeders koffer kruip!!!
Leuk dat je ons zo goed op de hoogte houdt.
Nog veel plezier,groetjes Ria :) -
02 Oktober 2007 - 16:02
Lieke:
Haha elle..wiste nou wat ich bedoelde mit die 6 nachtjes..? 6 nachtjes later waar ut 2 oktoeber.. Miene Fjeurdaag..! Gelukkig hebste daor wel aan gedacht mit smse.. ;p Heb nog unne sjoene tied doar..!
Kuz Lieke -
03 Oktober 2007 - 14:01
Ellen:
Hahah, ja tuurlijk wis ik det wel... ik dag desse aan mien reactie wel al kos merke det ik good wis hoese ut over heis...
Voor de rest van de peoples: ik ga nou niet een heel verhaal tiepen, maar dat komt dit weekend. Ik heb deze week stage gelopen bij de verstandelijk gehandicapten hier. Het was erg indrukwekkend.
Morgenavond een verjaardagsfeestje en het weekend lekker relexen. Meer daarover volgt nog.
Groetjes Ellen -
03 Oktober 2007 - 19:42
Piet En Tien:
Hallo Ellen:
Vanaf de Heibloemseweg vele groeten
en we wensen je een prettige en
leerrijke tijd toe
het beste en tot een volgend bericht
groetjes Tien en Piet. -
07 Oktober 2007 - 06:35
John, Wendy En Bas:
Ha Ellen,
Volgens mij is het super gaaf daar bij jou in Afrika, wat een mooie natuur. Geweldig om deze verhalen te lezen en de foto's te bekijken. Hou ons op de hoogte en nog heel veel leuke en gezellige weken!!
Groetjes,
John Wendy en Bas
-
07 Oktober 2007 - 06:35
Don En Pim:
hoi ellen
wij vonden het een grappige foto waar jij
op stond . Je ziet er nog steeds kei goed uit!! Want nu hebben we je eindelijk weer eens gezien.
2 hele dikke knuffels van Don en Pim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
