Contract?
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
25 November 2007 | Ghana, Berekum
Dag allemaal,
Sjit zeg, wat vliegt de tijd weer voorbij. Gisteren al weer afscheid genomen van twee andere co-assistenten. Iedereen komt en gaat hier… En wij dan??? Haha, nee grapje. Zo denk ik er echt niet over want ik heb het hier nog steeds super naar mijn zin. Ik heb er al weer twee superweken op zitten (met twee super weekenden!!!).
Eens kijken of ik nog even terug kan halen wat ik allemaal gedaan heb…
Mijn tweede week op de kinderafdeling, verliep al heel wat rustiger dan de eerste week. Er waren wat minder kritieke gevalletjes, waardoor ik me dus meer op de rest van het werk heb kunnen richten (opnames, ziektebeelden en de rustmomenten tijdens een dienst :p). Ook had ik tussendoor wat meer tijd om te kijken of ik met een kindje kon spelen. En dan loop je daar over de afdeling en dan zie je daar zo’n klein, schattig, mollig jongetje zitten die je met zo’n grote ogen aankijkt. Toen ik langzaam dichterbij kwam, begon hij zo heel zacht te giechelen (is weer een wat anders dan dat huilen als een Obruni te dicht bij komt :p). Jammer genoeg (maar ook gelukkig) is hij nou ontslagen.
Op donderdag ging het jammer genoeg toch nog een keer mis. Een jongen van 14 die al meer als een maand op de afdeling lag, waarvan ze wisten dat hij het niet zou gaan redden, overleed toch nog plotseling. Tegelijkertijd werd er ook een baby van 10 maanden gereanimeerd. Na de reanimatie lag de baby daar aan het zuurstof (helemaal alleen, de moeder was nergens te bekennen). Toen ben ik maar bij hem gaan zitten en heb liedjes voor hem gezongen (in het Nederlands, want de Engelse versie moet ik nog uit mijn hoofd gaan leren, hè Lieke ;)). Na ongeveer een half uurtje kwam de moeder eraan en heb ik haar met hem alleen gelaten. De moeder zag er zo moe en droevig uit en ik vond het echt heel vervelend dat ik niet met haar kon praten. Toen ik maandagochtend op de afdeling kwam, zei de verpleegkundige dat mijn patiënt het goed deed (en dat terwijl ze hier niet aan verdeling van de patiënten doen). Maar het deed me toch goed om te horen dat het nooit verkeerd is om hoop te houden en dat zelfs het kleinste beetje zorg wat je tot je beschikking hebt kan helpen. Nu, anderhalve week later, is het jongetje er al weer een beetje beter aan. Ook de moeder is al wat vaker vrolijker.
Op vrijdag heb ik mijn jurk opgehaald die ik door de kleermaker had laten maken. Hij is erg mooi geworden. Foto’s volgen (misschien) nog.
Het weekend hebben we gesurvivald in de echte rimboe (zie foto’s). Het was warm en een beetje langer dan we hadden verwacht, maar achteraf was ik erg blij met een beetje lichaamsbeweging ;). Dat betekende wel dat we ’s avonds helemaal bekaf waren en de biertjes kwamen toen wat harder aan. Maar van de andere kant levert het ook weer wat leuke foto’s (en filmpje), herinneringen en nieuwe plannen op ;).
De tweede week was het erg rustig tijdens mijn diensten (de meeste opnames kwamen ‘s middags pas). Ook sliepen de meeste patiënten elke keer als ik een rondje ging lopen om te kijken of ik nog iets kon doen. Op dinsdag was een van de dokters (er staan er op dit moment 5 op onze afdeling) met het hoofd van de afdeling over mij aan het praten in het Twi. Ik dacht meteen: ‘Sjit wat heb ik nou weer fout gedaan :p.’ Toen vroeg de dokter of ik het wel naar mijn zin had op de afdeling en of ik kinderverpleegkundige wilde worden. Ik vertelde dat ik het erg leuk vind daar, maar dat het me erg moeilijk lijkt om een kinderverpleegkundige te zijn. Hij keek echt heel neutraal en ik dacht dat hij misschien niet geloofde dat ik het echt naar mijn zin heb. Toen vroeg hij ineens: ‘Zou je niet willen blijven? Je doet het goed hier.’ Toen stond ik hem echt sprakeloos aan te kijken. ‘Geef het contract maar, ik teken wel’, zei ik. Hahaha, nee grapje, ik zei dat dat niet ging omdat ze me in Nederland niet kunnen missen ;). Toch? Want als dat anders is dan hoor ik het graag, dan blijf ik gewoon hier. Haha…
Op vrijdag kwam Sanne bij mij op de afdeling om ballonnen uit te delen die ze in haar pakketje had gekregen van haar moeder. Nou, de moeders waren er erg blij mee!!! Ze kwamen elke keer terug voor een nieuwe. Obruni, Obruni balloon! Picture!!!! Daarna zijn we naar huis gegaan om ons om te kleden en klaar te maken voor twee dagen Kumasi. Daar hebben we lekker geshopt (sinterklaas inkopen, souvenirtjes, stofjes). In ieder geval veel geld uit gegeven en lekker gegeten.
Vanmorgen heb ik lekker uitgeslapen tot half 9 :p. En daarna heb ik een lekkere rustige zondag gehouden.
Verder is het weer hier nog steeds heerlijk en de rest gaat ook allemaal lekker.
Volgens mij was dat wel een beetje wat ik de laatste twee weken uit heb gespookt.
Tot de volgende keer.
Groetjes Ellen
Sjit zeg, wat vliegt de tijd weer voorbij. Gisteren al weer afscheid genomen van twee andere co-assistenten. Iedereen komt en gaat hier… En wij dan??? Haha, nee grapje. Zo denk ik er echt niet over want ik heb het hier nog steeds super naar mijn zin. Ik heb er al weer twee superweken op zitten (met twee super weekenden!!!).
Eens kijken of ik nog even terug kan halen wat ik allemaal gedaan heb…
Mijn tweede week op de kinderafdeling, verliep al heel wat rustiger dan de eerste week. Er waren wat minder kritieke gevalletjes, waardoor ik me dus meer op de rest van het werk heb kunnen richten (opnames, ziektebeelden en de rustmomenten tijdens een dienst :p). Ook had ik tussendoor wat meer tijd om te kijken of ik met een kindje kon spelen. En dan loop je daar over de afdeling en dan zie je daar zo’n klein, schattig, mollig jongetje zitten die je met zo’n grote ogen aankijkt. Toen ik langzaam dichterbij kwam, begon hij zo heel zacht te giechelen (is weer een wat anders dan dat huilen als een Obruni te dicht bij komt :p). Jammer genoeg (maar ook gelukkig) is hij nou ontslagen.
Op donderdag ging het jammer genoeg toch nog een keer mis. Een jongen van 14 die al meer als een maand op de afdeling lag, waarvan ze wisten dat hij het niet zou gaan redden, overleed toch nog plotseling. Tegelijkertijd werd er ook een baby van 10 maanden gereanimeerd. Na de reanimatie lag de baby daar aan het zuurstof (helemaal alleen, de moeder was nergens te bekennen). Toen ben ik maar bij hem gaan zitten en heb liedjes voor hem gezongen (in het Nederlands, want de Engelse versie moet ik nog uit mijn hoofd gaan leren, hè Lieke ;)). Na ongeveer een half uurtje kwam de moeder eraan en heb ik haar met hem alleen gelaten. De moeder zag er zo moe en droevig uit en ik vond het echt heel vervelend dat ik niet met haar kon praten. Toen ik maandagochtend op de afdeling kwam, zei de verpleegkundige dat mijn patiënt het goed deed (en dat terwijl ze hier niet aan verdeling van de patiënten doen). Maar het deed me toch goed om te horen dat het nooit verkeerd is om hoop te houden en dat zelfs het kleinste beetje zorg wat je tot je beschikking hebt kan helpen. Nu, anderhalve week later, is het jongetje er al weer een beetje beter aan. Ook de moeder is al wat vaker vrolijker.
Op vrijdag heb ik mijn jurk opgehaald die ik door de kleermaker had laten maken. Hij is erg mooi geworden. Foto’s volgen (misschien) nog.
Het weekend hebben we gesurvivald in de echte rimboe (zie foto’s). Het was warm en een beetje langer dan we hadden verwacht, maar achteraf was ik erg blij met een beetje lichaamsbeweging ;). Dat betekende wel dat we ’s avonds helemaal bekaf waren en de biertjes kwamen toen wat harder aan. Maar van de andere kant levert het ook weer wat leuke foto’s (en filmpje), herinneringen en nieuwe plannen op ;).
De tweede week was het erg rustig tijdens mijn diensten (de meeste opnames kwamen ‘s middags pas). Ook sliepen de meeste patiënten elke keer als ik een rondje ging lopen om te kijken of ik nog iets kon doen. Op dinsdag was een van de dokters (er staan er op dit moment 5 op onze afdeling) met het hoofd van de afdeling over mij aan het praten in het Twi. Ik dacht meteen: ‘Sjit wat heb ik nou weer fout gedaan :p.’ Toen vroeg de dokter of ik het wel naar mijn zin had op de afdeling en of ik kinderverpleegkundige wilde worden. Ik vertelde dat ik het erg leuk vind daar, maar dat het me erg moeilijk lijkt om een kinderverpleegkundige te zijn. Hij keek echt heel neutraal en ik dacht dat hij misschien niet geloofde dat ik het echt naar mijn zin heb. Toen vroeg hij ineens: ‘Zou je niet willen blijven? Je doet het goed hier.’ Toen stond ik hem echt sprakeloos aan te kijken. ‘Geef het contract maar, ik teken wel’, zei ik. Hahaha, nee grapje, ik zei dat dat niet ging omdat ze me in Nederland niet kunnen missen ;). Toch? Want als dat anders is dan hoor ik het graag, dan blijf ik gewoon hier. Haha…
Op vrijdag kwam Sanne bij mij op de afdeling om ballonnen uit te delen die ze in haar pakketje had gekregen van haar moeder. Nou, de moeders waren er erg blij mee!!! Ze kwamen elke keer terug voor een nieuwe. Obruni, Obruni balloon! Picture!!!! Daarna zijn we naar huis gegaan om ons om te kleden en klaar te maken voor twee dagen Kumasi. Daar hebben we lekker geshopt (sinterklaas inkopen, souvenirtjes, stofjes). In ieder geval veel geld uit gegeven en lekker gegeten.
Vanmorgen heb ik lekker uitgeslapen tot half 9 :p. En daarna heb ik een lekkere rustige zondag gehouden.
Verder is het weer hier nog steeds heerlijk en de rest gaat ook allemaal lekker.
Volgens mij was dat wel een beetje wat ik de laatste twee weken uit heb gespookt.
Tot de volgende keer.
Groetjes Ellen
-
25 November 2007 - 16:01
Mam :
he ellen asse mer wits det ich super trots op dich bin.gank zoe door meitje dan kumse der wel.Die minse doa goan dich straks aug misse,net zo hel as wee det hei nou aug doon.groetjes dikke kus mam. -
25 November 2007 - 16:43
Karin Colbers Oet K:
Hoi Ellen, ich bin dich auch aan het volgen, dus dan zal ich auch mer effe reageren, heftig huur was dich doa allemoal mitmaks,det zien toch hiele ervaringen veur zoe ein jongk meadje!!
Mer zoe te leaze geit het dich der wel hiel good aaf! petje aaf!Mer good det er in het weekend aafleiding is,mit minse van diene eige leaftied.Geniet der mer van!
hiel veul groetjes en we zeen os waarschienlik wel wer in april bij Anke in Grashook, auch namens Twan, Sjoerd en Aniek hoje Karin Colbers -
25 November 2007 - 18:30
Ingelke:
Haaaaaaa!
Sjoen um te hure desse t zoe good duis doa! En t good noa diene zin hees!
Leuk desse un contract kreegs aangeboje, mer hees good geantwoord...kinne dich hej eg neet misse! Wurd tied det we wer samen kinne stappe;D
Xjes Ingelke -
25 November 2007 - 18:34
Janneke:
Ha Ellen,
Zo te lezen zijn ze je niet graag kwijt straks!! Dat is een super goed teken toch?? Dat heb je toch maar weer even in de pocket! Goed hoor! Ik moet zeggen dat je verhalen veel indruk op me maken, lijkt me echt een super fijn gevoel om zoveel voor de kinderen en hun ouders te kunnen betekenen! En wat weer een mooie foto's...
"Nog efkes en dien pap en mam komme noa dich toe, dan kinse loate zeen woar se al de tied miet bezig bis, gaaf he? Mer zoe te leaze, is mam nou al SUPER TROTS op dich, sjoen he?"
Maedje, geniet d'r van!!!!
Hiel veul leefs,
Janneke (en Roy en Pien natuurlijk auch!) -
25 November 2007 - 18:51
Anke:
Haa Ellen,
Sinterkloas is neet bee oma Mien geweest en we hebbe cadeautjes gekrege..=P
Kins doa ech neet blieve huur want dan gijt idderein dig misse..
Groetjes Anke -
26 November 2007 - 07:53
Lisette:
Ha die Ellen.
Wat heb je weer een leuk verhaal.
Nu al een contract aangeboden wat wil je nog meer? Het is net sinterklaas!!!!!
De jongens bij ons worden steeds onrustiger van het idee dat sinterklaas bijna komt.
Mooie foto's heb je weer gemaakt.
Nou ga maar weer sparen voor het volgende leuke verhaal en tot de volgende keer.
Groetjes de colberskes oet baolder. -
26 November 2007 - 10:18
Jonno:
eej snollie!
woej, wer un verhaaltje van dig. sjoen verhoal joa. en auk sjoene foto's uiteraard he.
en moogs cker neet doa blieve in Ghana... want wea kinne dig hej auk neet misse huur!
nog minder dan 8 weake te goan he...
xx Marionneke!
-
26 November 2007 - 10:55
Tante Alda:
Hoi Ellen,
Dat is allang geleden dat ik iets heb laten horen he? (ik ben nu eenmaal niet zo handig met de computer, verder als een potje patience kom ik meestal niet, hihi) Maar ik wil niet achterblijven...
Hoe gaat het met jou? Zo te zien doe je het goed! De tijd vliegt voorbij en voordat je het weet ben je weer terug bij af..dus geniet er maar van. Deze ervaring neemt je niemand meer af,
Groetjes en kusjes, tante Alda en ome Piet! -
26 November 2007 - 17:19
Lieke:
Haa.. Zeker mosse nog flink oefene mit ut ingelse nummer..;p Haha.. Ma krek wie Jonno zeet: We kinne dich neet misse asse doar bliefs, want ja, dan motte weej die gekke, maar vooral leuke en soms lompe acties van dich misse. Det kin natuurlik neet he!
Maaruh, goan nou ff diene mail leze..
Kuzzies en wies snellies..
Lieke -
29 November 2007 - 16:35
Ellen:
Daag minse,
Wer bedankt vur de berichtjes allemoal. Och joa: Nederlands. Grrr....:p
Het midden van de week is net voorbij dus het is nog niet echt tijd voor een nieuw bericht... Maar een kleintje kan altijd he!
Trouwens ook superbedankt voor de kaartjes en pakketjes allemaal... Ik ben bij deze ook supertrots op jullie dat jullie zo goed mijn site volgen en mij zo goed steunen! Zonder jullie had ik dit niet gered!!!!!
Ik zal jullie binnenkort weer nieuw leesvoer geven. Maar eerst nog even genieten van de lekkere chips (de cheese-union is helaas al verorberd) en hopelijk eindelijk de goede Prison Break.
Have fun en spreek jullie snel.
Groetjes Ellen -
01 December 2007 - 14:16
Puck En Jikke:
ha ellen wil je en paar knufels van jikke en puck voor de armen kindjes en zieken kind -
01 December 2007 - 18:32
Lonna:
Hoi Ellen
Wat doe je veel ervaring op in zonnig Ghana.We hopen dat je nog terug wilt komen anders moeten we je een keertje op komen zoeken.Kun je misschien nog wat fotos maken van echt afrikaanse gezichten.
Nou de groeten en tot de volgende keer.
Lonna -
01 December 2007 - 19:43
Puck En Jiike:
ren ut is bijna 5 dec en dan is ut hier sinterklaas hebbe schoen voor de kagel gezet maar door piet verstopt was piet zonder veere is piet die nog niet alles weet dom he
heb je nog knuffels nodig voor jou kinderen dan stuure we die effe op wel zegge waar naar toe
groet puck en jikke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
